Vandaag hebben wij een nieuw programma. Om 9.00 u komen de eerste kinderen al aan….op ezels. Ze komen vragen of onze kinderen willen ezel rijden. Nou, Dani en Milan gaan ervoor.
Als wij om 10.00 u starten, dan parkeren zij hun ezels in de schaduw. De worship liederen zijn allemaal nieuw voor hen, maar zowel Sarah als een paar andere liefhebbers willen graag de songteksten. Het bijbelverhaal gaat vandaag over de Goede Herder, en in mijn hand heb ik een herdersstok. Wanneer ik klaar ben, spreek ik uit mijn persoonlijke beleving uit, hoe ik eens met de Goede Herder, mij persoonlijk mocht identificeren met Hem.
En terwijl iedereen aandachtig luisterde, sprak ik mijn verlangen uit dat ik graag onze Engelse kinderbijbel hier wilde achterlaten om elke week op de dezelfde dag en tijd te worden gelezen.
Bij voorkeur op een deken voor de school. Ik sprak uit dat iemand zou opstaan niet uit het feit dat het moet, maar omdat het in je hart wordt gelegd om het zelf ook te willen. En wonderbaarlijk er kwam wat later, na het schapen wolven spel een jongen van 16 jaar naar Raymond toe, die elke woensdagmiddag om 13.30u plaatselijke tijd, dat is 14.30 u onze tijd, deze taak gaat oppakken. Terwijl wij op dat zelfde moment voor hem en de luisteraars zullen bidden in Nederland. Wat een zegen. De rest van de dag was ik emotioneel, zelfs onder de film over WWJD, what would Jesus do, huilde ik tranen met tuiten.
Terwijl ik ging schoonmaken, bracht Raymond Sarah naar Windhoek. Het nagenieten kan beginnen….!! Op uitnodiging van Trevor, een 16-jarige jongen uit de VBK gaan wij om 18.30 u naar de kerktent, om een genezingsdienst bij te wonen. Het is indrukwekkend om te zien, maar toch heb ik een vreemd onderbuik gevoel. Is dat omdat ik het niet gewend ben, of heb ik te weinig vertrouwen?