Mijn 1e dag als juf gaat beginnen, (en ik voel mij veel beter), het is bedoeld om de teachers te ontlasten. Zij zijn druk met rapporten schrijven, dat is volgens Sarah alles behalve goed voorbereid.
Samen met Dani ga ik aan de slag. Hij weer alles al op zijn duimpie. Kent precies de programmavolgorde en de kinderen bij naam. Ik kan het de namen niet uitspreken.
Hij somt op: Hello class, kids: Good morning teacher, Dani : How are you? Kids: I’m fine, Dani: Teacher is also fine, thank you.
Tot zover gaat alles oke! Ze dreunen hun gebed en bijbeltekst op, daarna de maanden van het jaar, en de dagen van de week. Colors, shapes, numbers, etc.
Wij starten op met een werkje (heeft Dani zelf voorbereid). En dan beginnen de moeilijkheden, ik denk doordat zij het niet begrijpen…en beginnen te klieren, stelen elkaars waskrijten, en gaan vechten, zelfs bijten. De klas is niet meer in toom te krijgen. Dan maar een beloningssysteem inzetten… Raymond heeft ondertussen coachingsgesprekken met de teachers, ik hoop werkelijk dat dit gedoe ergens goed voor is. Ik raak geïrriteerd, mijn “please” verdwijnt. Op het juiste moment komt er een hulptroep aan. Dit gaat niet werken, ik hunker naar koffie. Zeker als wij nog zingen: I’m a little teapot, short and stout….de kids hebben geen idee waarover het gaat…het is bijna pauze…en ik neem ontslag.
Mauro en Dani hebben ook al door dat het lesprogramma niet veel voorstelt. Misschien ligt het feit dat het bijna vakantie is, en de prioriteiten bij de rapporten liggen.
In de middag maak ik met de tienermeiden een moodboard….met knipsels uit de Libelle.
Dat is beter aan mij besteed.