Om 8.00u vertrekken wij, Sarah en ik, richting de bush-bush om 2 teachers (Stella en haar collega Lorencia) op te halen. Hun pre-school is vandaag gesloten omdat het uitbetalings dag van het salaris is en er gewinkeld MOET worden! Zij zijn wel erg verstoten van de buitenwereld. Stella is bovendien 6,5 maand zwanger en beweegt daar ook naar. Ook zij is niet getrouwd, maar heeft wel een vriend. Onderweg halen wij opa (en nog 5 lifters) op, die ons gaat helpen bij de zoektocht naar Willem, de 1,5 jarige jongen die ondervoed 6kg weegt en geen kracht heeft om te lopen. Een zoektocht blijkt het niet te zijn, we rijden recht op ons doel af. Het kindje en de moeder zijn gevonden! Met weinig moeite neemt mama afstand en neemt opa kleine Willem mee. Moeder blijft liever bij haar nieuwe vriend en wil verder niet geholpen worden met haar alcoholprobleem. De omgeving is een vuilnisbelt, het stinkt er en de huizen zijn een georganiseerde krottenwijk. Evenals in Katatura (sloppenwijk in Windhoek). Willem huilt en roept nog lang zijn moeder. Hij ruikt, de hele auto geurt ernaar! Wij zetten opa en kleinzoon af om boodschappen te doen. Ook ikzelf heb nog een waslijst om te gaan halen. In mijn eentje trotseer ik linksrijdend de wegen, langs Brian, op zoek naar beltegoed, kunstmest en boodschappen. Op de terugweg pik ik iedereen weer op, de 2 teachers hebben zich tegoed gedaan aan een nep-KFC restaurant, de vieze geur van Willem verandert naar de geur van Fast-food…, veel beter, en voor mij hebben ze een ijsje gehaald, voor het lange, lange, lange wachten. Mijn auto ligt weer vol boodschappen (voor een week) à 2500 NAM$, waar een gemiddeld gezin 1000NAM$ per maand verdient of krijgt van de Government (bij 60jaar of ouder). Minimale salaris is 600NAM$. Op de terugweg hebben wij het over hoe de gezinnen rondkomen en wat hun basisbehoeften zijn. Dat blijkt alleen maar te bestaan uit maismeel, suiker, bloem, soep in pak en groenten in blik. Soms vlees van eigen vee of melk van eigen koe. Sarah weet 15 gezinnen in 6 gebieden , (90 gezinnen) die zij midden in de maand extra voorziet van basisbehoeften.
Hier op het hoodkwartier in Okandjira gaat het helaas minder lekker, om 15.00u zijn er nog geen broden gebakken ivm stroomdip, Of toch een extra groep aan laten leggen in de meterkast. Ray belt, en belt, en belt, van kastje naar de muur. Zoiets als Stedin/UPC/KPN??!!??!! Aan het einde van de dag wel weer voorraad brood, echter ook veel misbaksels door de veel te lange rijstijd van het deeg. Ray’s assistent heet Hitjevi (Hereronaam), 28jaar, ook wel Ewald (internationale naam) genoemd. Hij is niet alleen behulpzaam in de bakkerij, maar ook in de school. Hij wil ook alles weten, van aquaponics. Mijn dag eindigt met hoofdpijn, teveel om over na te denken, teveel ellende.