Om 6.30 u opent Ray de school, nu Sarah er niet is. Nog steeds erg koud maar het went.
Om 7.00 u komen de leraressen en al wat kinderen aan. Het vaste ritueel start om 7.30 u om bewegingsoefeningen te doen, totdat iedereen er is. Er wordt gebeden, volop gezongen, zelf het nationale lied van Namibia wordt gezongen. En ook christelijke liederen in het Engels en in het Otji-herero’s. Sacha en Milan kunnen er al iets van zingen. Een kort Bijbelverhaal, en daarna in de rij voor het plassen. Plots klapt de boiler op het dak van de school en het huis van Sarah. In paniek op zoek naar de hoofdkraan….zonde van al dat water!!! En jammer van de boiler, die blijkt bevroren. Ik ben benieuwd wanneer de loodgieter komt, vast niet direct. Ray en ik gaan op weg om elektriciteit te kopen. Wij betalen in een shop, en krijgen net als bij prepaid, een nummer om thuis op het kastje in te tikken. Verder genieten wij van de zon en bakken cup-cakes voor de pre-school.
De broodverkoop stagneert. Vanmiddag, ga ik net zoals afgelopen dinsdag een vogeltje maken van papier en wol. Het staat symbool voor Mattheus 6:26. te tekst op het vogeltje luid: Don’t worry, think about the birds, …our Father provides them food, Are we more value then the birds? Yes, we are.
Helaas is de tekst niet bij allemaal binnen gekomen in hun hart, er wordt buit gemaakt op mijn spullen. Ik probeer er wat van te zeggen, maar het komt niet aan…..te veel kinderen doen uiteindelijk ook mee….Gedesillusioneerd kom ik thuis.
Ray heeft echter weer goed nieuws. De eerste zaadjes blijken uit te komen. Gaan wij toch nog iets anders oogsten dan sla alleen??
De kids verzamelen hout, vooral Dani is een voorstander van vuurtje stoken. Heeft zijn scouting-streken nog niet verleerd. Ray is een reclamebord aan het schilderen en ik ben lekker aan het kokkerellen. Wij verwachten eerdaags weer dat ons water opraakt, nog even douchen, nu het nog kan….dik insmeren met vaseline voor uitdrogen…tegelijk goede isolatie tegen de kou, blijkt!!