top of page

Dag 20

Vandaag relaxt gestart, wel wat rumoer om het huis. We zitten op een doorgaande route, waar sommige auto’s soms met 80 a 100 km/per uur voorbij komen sjezen. Inmiddels zijn de mensen hier wel op de hoogte, dat het enige fatsoenlijke huis, bewoont is door blanken.

Als wij in de tuin zitten, toetert iedereen er oplos, en je blijft zwaaien. Of er zijn zoveel kinderen om ons hek, ze kijken de kaas van je brood af, als wij buiten zitten te lunchen.

Het blijft moeilijk inschatten wat je in bepaalde situaties moet doen. Ook al weet je dat zij ook voorzien worden van een lunch. Raymond blijft experimenteren in de bakkerij of de aquaponics. Ik rommel veel in huis, zoveel zand, niet aan te vegen.

Inmiddels is onze slaapkamer een tuinkas geworden met 800 gekweekte zaadjes. Het ruikt een beetje naar…..alles voor het goede doel!! Buiten is het s’nachts te koud, en ons verblijf te kort om te wachten. Vandaar de snellere route…ik ben benieuwd, of wij thuis ook eens op onze slaapkamer gaan kweken….o, nee dat hadden wij in het verleden al gedaan. Hahaha…

Vanmiddag om 16 u zijn er 20 mensen uitgenodigd om te komen eten. Wij koken een bonenschotel, iets met wortels, bonen, worstjes en tomatensaus met rijst. Veel rijst 5 kg…, maar goed ook want later blijkt dat alles ingepakt wordt.

En ja, hoor, daar zie je dan iedereen aankomen, allemaal herero’s, met prachtige jurken en tooien. De ene tooi heeft grote oren, dus uit de Herero-stam, nl. koeienhoorns. En de Damara-stam met kleine oren, zoals geitenhoorns. Ons zaaltje loopt lekker vol, om 16.15 u komt er nog een vrachtwagen aantuffen, met de laatste lading. Uiteindelijk zijn er 16 personen, wij bidden voor het eten, en danken daarna, net zoals wij ook gewend zijn Het eten valt in de smaak. De dankbaarheid is bijzonder groot, en daarbij vergeten zij Jezus niet.

Na afloop komen er mensen naar ons toe, die ons vroegen of wij voor hen willen bidden…dat was wel een nieuwe ervaring. Even bijkomen!!


bottom of page