- wij vertrekken uit Swakupmund
- onze focus op kerken, er blijkt maar weinig open, maar spontaan is daar de N-G kerk, we twijfelen; al onze spullen liggen in de auto en de achterklep kan niet dicht. Plots vinden wij een sleuteltje en die past, geen reden om niet meer te gaan. Ook blijkt er nog iemand op onze auto te willen passen!!
- En de dienst is om nooit te vergeten, de liederen zijn ons bekend en wij durven in het afrikaans luidkeels mee te zingen. Sacha en Milan gaan zonder tegenstribbelen zomaar naar de zondagsschool, al een wonder op zich. De bijbeltekst bracht ons in ontroering. Exodus 4, met name vers 24. Dit was “the message of God speaking to us in March”. Het gaat om de bloedbruidegom, als Mozes op weg moet uit Midian naar Egypte, twijfelt over zijn spreken, om het volk te redden.
De vraag is komt hier alles samen. En gaan wij als gezin op weg om God te dienen? Is dit het land waar Hij zijn oog op heeft voor ons? De bloedbruidegom was Raymond, omdat hij in maart nog niet gedoopt was. Kunnen wij alles achterlaten en Zijn weg gaan? Nog niet iedereen van ons gezin is overtuigd, maar het vertrouwen leeft dat God ons hier nog de antwoorden laat zien. De gemeente is verder lauw, alleen maar blanken te bekennen. De dienst was voor ons een bemoediging, maar ook voor de vrijwilligers van het schip de Logos. Die in de dienst iets van hun roeping mochten vertellen. Op weg naar buiten, houdt de dominee ons aan, hoort ons verhaal aan, en neemt ons mee naar zijn huis. Waar wij een overheerlijke afrikaanse lunch mogen genieten, en nog een nieuwsbrief kunnen versturen.Wat een prachtig stel, die ons wegen laten zien, waarover zij zelf ook hun weg zijn gegaan door te luisteren wat God hun vertelden. Een nieuw netwerk ontstaat, met mensen die ons verder helpen, wat is Gods genade groot.