top of page

Dag 11


- aanbod gebruik wasmachine

- 8.30 u opgepikt door Bryan, bezoek groothandel in zaden en mengsoil

- heerlijk koffie gedronken in nursery, veel over de geschiedenis gehoord over BFK.

In 2003 is er een splitsing geweest, voorheen was het Beautiful Gate (nederlandse oprichters), Bryan is nu 23 betrokken bij de organisatie. Maar is onzeker over de toekomst. Zijn verblijfsvisum is niet verlengd, en daardoor loopt er nu een proces. Heel spannend, want als het niet lukt moeten zij binnen een week vertrekken.

- richting Katatura, buitenwijk, sloppenwijk van Windhoek, waar de 1e vestiging staat van BFK. Het gebouw is nog maar kort geleden gedoneerd door Metterdaad, N$ 3,5 miljoen voor het gebouw en N$ 1,5 miljoen voor het opknappen. Veel ruimtes, computerlokaal, bibliotheek, opleidingscentrum voor onderwijs, administratie en een naaiatelier. De nederlandse Jenneke heeft het opgestart, getrouwd met een Namibiër, met als doel uniformen voor verschillende scholen produceren en verkopen. Zelfs voorzien van een embleemstikmachine. Het Anusa naaiatelier loopt zo goed, dat het voorziet in alle kosten en salarissen.

In de gaarkeuken ontmoeten wij nog een nederlandse vrijwilligster, zij woont ook op de basr YWaM. Vandaag staat er kool, puree en bratwurst op het menu. De kinderen zitten nog net in de klasjes als wij komen kijken, de ruimten zijn wat klein, voor zoveel kinderen. Soms 50 per klas. Er is ook nog een speciaal begeleidingsproject voor examenleerlingen, die dan 2 weken intensief worden geholpen.

Wij ontmoeten nog de coördinator van de gaarkeuken, woont bij haar oma, want haar moeder is overleden, en voorziet de familie in levensonderhoud. Haar vader is opnieuw getrouwd, en van het toneel verdwenen. Dit zijn de bekende verhalen. Al hoewel de moeders ook vaak de kinderen gemakkelijk achterlaten bij oma. Het lijkt hier wel meer regelmaat dan uitzondering.

Haar verhaal gaat nog dieper, als ik in die enkele minuten aan mag horen wat haar trauma is.

Zij voelt zich nog steeds verantwoordelijk voor het jongentje dat niet werd opgehaald en zij zelf naar huis stuurde. Maar door een ernstig auto ongeluk om het leven is gekomen.

De buitenwijk van Katatura is benauwend, wel gestructureerd. Redelijk grote huizen, maar zeer vervuilt en onveilig.

Wij zijn dankbaar dat Bryan ons naar Ovitoto heeft gezonden, dit zou een lastige situatie te weeg brengen, met een jong gezin in deze wijk. Wij merkten het al aan de kinderen, die opzichtig proberen te kijken of je iets in je zakken hebt, of je horloge proberen te bemachtigen.

Bryan zij al dat Ovitoto makkelijker is om contacten te leggen en de mensen dankbaar responderen.

- weer terug naar de kolen, even oppikken bij een school

- ook weer terug naar de nursery van van morgen, schnitzel gegeten en WIFI ontdekt

- 1e nieuwsbrief geplaatst op de blog

- op terug weg naar de base YWaM, nog langs het huis van Bryan gegaan, thee gedronken, en zijn kinderboerderij bekeken. Zelfs zijn dochter, schoonzoon en kleinkind ontmoet.

- Bryan heeft ons ook op weg geholpen met onze plannen om dit weekend nog naar Swakopmund te reizen ipv Sesriem. Gegeten en gedroomd. Sweet Dreams.


bottom of page